MENU

Huis overstroomd...

9 maart 2018
Henk Stoorvogel

En toen was ons huis plotseling overstroomd…

 

Stoombad

Zelf zaten we in Zwitserland, waar ik de Bijbelstudies leidde bij de Hollandse Skiweken en we als gezin genoten van sneeuwpret. Mijn schoonmoeder was degene die ontdekte dat er iets mis was. Zij móest naar ons huis, terwijl ze al te laat was voor een andere afspraak en er flink voor om moest rijden. De voordeur kreeg ze niet open. De achterdeur wel. De woonkamer stond vol stoom, het brandalarm maakte een oorverdovend lawaai. ‘Het leek wel of ik een sauna binnenstapte’, zou ze later zeggen. Op de tussenverdieping stond vier centimeter water. In de badkamer was in een kastje aan een tussenmuur een warmwaterleiding gescheurd.

 

Verhuiswagen

Vanuit Zwitserland dachten we eerst dat het nog wel meeviel, tot we een dag later appjes kregen van buren: ‘Er staat een verhuiswagen voor jullie deur. Gaan jullie verhuizen? Klopt het wel?’ Onze inboedel werd naar speciale droogruimtes vervoerd, de tussenverdieping werd gestript en het werd duidelijk dat ons huis de eerste maanden onbewoonbaar zou zijn. Dus reisden we vanuit Zwitserland naar een hotel in Zwolle en verblijven we de komende tijd in een vakantiepark op de Veluwe. Dat klinkt allemaal heerlijk ontspannen, maar tot nu toe was het toch vooral veel gedoe, heen en weer gerij en geregel. Iemand zei: ‘Er zijn ergere dingen (absoluut!), maar ook minder erge dingen (klopt).’

 

De druppel?

In februari namen Ruth en ik de maand maart door en concludeerden dat het een pittige maand zou worden. Met de gemeenteraadsverkiezingen voor Ruth en mijn agenda zou het een uitdagende maand worden. En dat was vóór de overstroming van ons huis…

 

Vader heeft een plan...

We kregen deze week veel reacties op de ontstane situatie. Veel mensen wensten ons sterkte en boden ons hulp aan. Enkele bemoedigingen van vrienden sprongen er uit: ‘Vader heeft een plan.’ Of: ‘Hier gaat iets moois uit ontstaan.’ Het zijn uitspraken die toch best wel wat moed vragen om op te schrijven als je nog middenin de chaos zit. Deze uitspraken tilden ons uit de situatie omhoog en richtten onze harten op God. Ik nam me voor dat ik in voorkomende situaties niet alleen sterkte wil wensen, maar ook perspectief wil bieden.

 

Boos

De mooiste reactie kwam echter van onze vrienden uit Syrië. Sowieso moesten we veel aan hun denken, toen we het tijdelijke verlies van ons huis verwerkten. Wij weten dat wij weer terugkeren naar ons huis, hun afscheid was definitief. Wij werden fantastisch geholpen door kundige mensen, zij stonden er alleen voor. Wij streken neer in een hotel, zij verbleven meer dan een jaar in één kamer in een asielzoekerscentrum.

Toen ik Khaled, onze vriend uit Syrië, vertelde dat we in een hotel verbleven werd hij boos: ‘Wat?! Jullie zitten in een hotel?! Een hotel is niet goed voor kinderen. Jullie moeten bij ons komen. Wij hebben ruimte zat. Wij gaan met ons zessen in één kamer en jullie krijgen van ons twee kamers. Dat is veel beter.’ Van zoveel gastvrijheid en liefde werd ik toch wel even stil.

 

Wennen

Op het moment van schrijven hebben we alweer een week kunnen wennen aan het idee. Het was nog maar ruim een jaar geleden dat we ons huis verbouwd hadden, dus voorlopig hoefden we nog even geen schilder of aannemer in huis, maar we weten dat alles over een maand of twee, drie weer voor elkaar is.

 

Mijn goede voornemen

Het was al snel na de ontdekking van het lek dat ik me realiseerde dat ik aan het begin van 2018 vier voornemens voor dit jaar had. Eén daarvan was dat ik de lente dit jaar intens wilde beleven. Ik wist nog niet precies hoe ik dat voor elkaar moest krijgen in onze vinex-wijk en met de volle agenda’s. Maar onze gedwongen tijdelijke verhuizing biedt perspectief. De komende weken verblijven we in een heerlijk huisje in het bos. We worden wakker met het gefluit van vogeltjes en een wit lint moet everzwijnen uit onze tuin houden. Vanuit onze voordeur kunnen we eindeloos lopen, fietsen en wandelen. Iedereen begrijpt dat ik de komende weken iets rustiger aan moet doen. Misschien is dit ongemak vooral een blessing in disguise. Laat de lente maar komen. Vader heeft een plan.